Przepisy prawa pracy nie zobowiązują pracodawcy do wydawania podwładnym indywidualnych wyciągów z listy płac (tzw. miesięcznych pasków płacowych). Pracodawca może jednak przewidzieć taką możliwość w przepisach zakładowych (np. w regulaminie pracy, w regulaminie wynagradzania czy w układzie zbiorowym pracy). Pogląd ten potwierdza Państwowa Inspekcja Pracy.
WAŻNE!
Pracodawca nie ma obowiązku wydawania pasków wynagrodzeniowych.
Pracodawca jest zobowiązany do udostepnienia – na żądanie pracownika – wglądu do dokumentów, na podstawie których zostało obliczone jego wynagrodzenie (art. 85 par.5 Kodeksu pracy). Chodzi między innymi o – regulamin wynagradzania lub układ zbiorowy pracy, – imienną kartę (listę) wypłaconego wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń związanych z zatrudnieniem (z wyodrębnieniem poszczególnych elementów wynagrodzenia oraz ewentualnych potrąceń innych, niż na rzecz budżetu państwa), – indywidualna kartę ewidencji czasu pracy, zawierającą informację o liczbie przepracowanych godzin oraz nieobecnościach, z ewentualnymi wnioskami o udzielenie czasu wolnego w zamian za pracę w godzinach nadliczbowych, – listę obecności.
Udostępniając dokumenty płacowe pracodawca musi pamiętać, że ujawnienie innym osobom bez zgody pracownika wysokości jego wynagrodzenia może stanowić naruszenie dobra osobistego pracownika (art. 23 i 24 Kodeksu cywilnego). Dotyczy to również udostepniania informacji o indywidualnym wynagrodzeniu pracownika związkom zawodowym (uchwała SN z 16 lipca 1993r., I PZP 28/93, OSNC 1994/1/2). Informacja o wynagrodzeniu danego pracownika jest traktowana jak jego dobro osobiste i jako taka pozostaje chroniona. Osoba, w stosunku do której dopuszczono się nieuprawnionego rozpowszechniania informacji o jego przychodach, może domagać się w sądzie od pracodawcy odszkodowania oraz stosownego zadośćuczynienia.
Natomiast osoby winne ujawnienia wysokości wynagrodzenia pracownika mogą ponieść odpowiedzialność karną. Osoba, która udostępnia chronione dane osobom nieupoważnionym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Gdy czyni to nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawieia wolności do 1 roku (art. 51 ustawy o ochronie danych osobowych).